Pewność siebie w rozumieniu modelu 4C

Definicja: osoby o wysokiej pewności siebie wierzą w sukces realizowanych zadań, które mogą być uznane za zbyt trudne przez osoby o podobnych zdolnościach, ale z niższym poziomem pewności siebie.

Przykładowo, osoby na jednym końcu skali będą w stanie przyjmować niepowodzenia (zewnętrzne lub wywołane przez samych siebie) z otwartą przyłbicą i nie zatrzymywać się na swej drodze. Trzymają głowę w górze nawet jeśli sprawy idą źle, czasami wręcz utwierdzając się w swych zamierzeniach. Osoby po drugiej stronie skali są zwykle zniechęcane przez niepowodzenia i „spuszczają nosy na kwintę”.

Badania pozwoliły na identyfikację dwóch skal podrzędnych:

Wiara we własne umiejętności: osoby osiągające wysokie wyniki na skali wierzą w swą wartościowość. W mniejszym stopniu uzależnione są od zewnętrznej oceny, wykazują bardziej optymistyczne podejście do życia.

Pewność siebie w relacjach interpersonalnych: osoby osiągające wysokie wyniki na tej skali są zwykle bardziej asertywne. Rzadko czują się zdeprymowane w relacjach z innymi ludźmi, łatwiej im promować się w grupie. Łatwiej także radzą sobie w relacjach z dziwacznie zachowującymi się lub trudnymi osobami.

 Indykatywnie zgeneralizowane zachowania osób  wrażliwych i odpornych: